Rośliny okrywowe

Jałowiec Blue Carpet (Juniperus ‘Blue carpet’) – płożący krzew o niebieskawym zabarwieniu. W szybkim tempie tworzy dywany kilkumetrowej średnicy.

Jałowiec nadbrzeżny (Juniperus conferta) ma długie, sztywne, ścielące się po ziemi gałęzie pokryte zielonymi igiełkami.

Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis) to bardzo niski krzew z długimi, leżącymi na ziemi pędami o podnoszących się ku górze końcówkach. Szarozielone igiełki lub łuski jesienią przybierają charakterystyczne fioletowe zabarwienie. Istnieje też kilka jego odmian nieznacznie różniących się od typu, są to: odm. Agnieszka (Juniperus horizontalis ‘Agnieszka’), Blue Chip (Juniperus horizontalis ‘Blue Chip’), odm. modra (Juniperus horizontalis ‘Wiltonii’)

Jałowiec pospolity (Juniperus communis) – jego odmiany i podgatunki różnią się od siebie odcieniem niebieskawych igiełek, pokrojem i wielkością. Oto najpopularniejsze z nich: podgatunek halny (Juniperus communis subsp. Nana), podgatunek Depressa (Juniperus communis subsp. Depressa), jego żółtolistna odm. ‘Depressa Aurea’ (Juniperus communis ‘Depressa Aurea’), odm. Green Carpet (Juniperus communis ‘Green Carpet’), odm. Hornibrookii (Juniperus communis ‘Hornibrookii’), odm. rozpostarta (Juniperus communis ‘Repanda’).

Jałowiec rozesłany (Juniperus procumbens) jest dobrym, niskim krzewem okrywowym o gałęziach rozpostartych tuż nad ziemią.

Jałowiec sabiński odm. Tamaryszkowata (Juniperus sabina ‘Tamariscifolia’) – karłowa, płożąca odmiana. Ma szarawo zabarwione igły, ale na starszych okazach pojawiają się również jasnozielone gałęzie. Dla starszych osobników charakterystyczne jest również wypiętrzanie się ku górze.

Mikrobiota syberyjska (Microbiota decussata) to wolno rosnący, gęsty krzew okrywowy osiągający 1m wysokości. Efektownie wygląda zwłaszcza zimą, gdy szarozielone zwykle łuski rudzieją.

Borówka czarna (Vaccinium myrtillus) osiąga 15-40cm. Jej kwiaty są czerwono nabiegłe, a jadalne owoce mają postać granatowoczarnych jagód.

Borówka czerwona (Vaccinium vitis-idaea) to 20-30cm, zimozielona krzewinka. Ma białe lub różowe kwiaty i czerwone (przed dojrzeniem białe), również jadalne owoce.

Brzoza karłowata (betula nana) jest 0,5-2m krzewem o pokładających się pędach.

Dabecja kantabryjska (Daboecia cantabrica) jest zimozieloną, gęstą krzewinką (dorastającą do 20-40cm) o białych, różowych lub purpurowych kwiatach.

Dereń kanadyjski (Cornus canadensis) – ekspansywna, niska roślina tworząca dywany latem ozdobione okazałymi, białymi podsadkami kwiatów, a jesienią – jaskrawoczerwonymi owocami. Znosi także półcień.

Dębik ośmiopłatkowy (Dryas octopetala) ma płożące, zakorzeniające się pędy, ozdobne kwiaty średnicy 3-4cm i puszyste kwiatostany. Tworzy zimozielone kobierce, później „łysiejące” w środku.

Janowiec bułgarski (Genista lydia) to niski krzew osiągający 0,5 m wysokości przy dwukrotnie większej średnicy. Liczne są jego złocistożółte kwiaty.

Jeżyna popielica (Rubus caesius) jest niskim krzewem o pokładających się na ziemi pędach, białych kwiatach i czarnych, kwaśnych owocach.

Mącznica lekarska (Arctostaphylos uva-ursi) jest zimozieloną płożącą krzewinką. Uwagę zwracają jej czerwone, kuliste owoce.

Róże okrywowe (Rosa sp.) stanowią obszerną grupę odmian róż o pokładających się pędach, różniących się między sobą wielkością i kolorem kwiatów.

Suchodrzew Alberta (Lonicera albertii) to bardzo dobrze zadarniający krzew wysokości 0,5-1m. Ma delikatną budowę i ładnie pachnące, małe, różowe kwiaty.

Szczodrzeniec położony (Cytisus decumbens) jest niskim krzewem o zakorzeniających się, płożących gałązkach, pokrywających się na całej długości małymi, żółtymi kwiatami.

Szczodrzeniec purpurowy (Cytisus purpureus) – roślina płożąca, wysokości do 50cm, wiosną pokryta małymi ciemnoróżowymi kwiatami (u odmian także białymi).

Szczodrzeniec rozesłany (Cytisus ratisbonensis subsp. ratisbonensis) – rodzimy krzew wyglądem przypominający szczodrzeniec położony.

Śliwa karłowa odm. płożąca (Prunus pumila var. depressa) – zwarty, płożący krzew z czerwonymi młodymi pędami, szarawymi liśćmi, przebarwiającymi się jesienią na czerwono, białymi kwiatami oraz czarnopurpurowymi owocami.

Tawulec pogięty odm. kędzieżawa (Stephanandra incisa ‘Crispa’) to płożący krzew dorastający do 30-50cm. Ma małe, sezonowe liście, ładnie przebarwiające się jesienią oraz drobne, białe kwiaty.

Wawrzynek główkowy (Daphne cneorum) – zimozielona krzewinka o pokładających i zakorzeniających się pędach, osiągająca 20cm wysokości przy średnicy do 1m. W czasie kwitnienia tworzy różowe plamy.

Wierzba alpejska (Salix alpina) jest niskim (do 30cm wysokości) krzewem, którego długie, pokładające się czerwonobrązowe pędy pokryte są dość dużymi, owalnymi liśćmi.

Wierzba finnmarchica (Salix finnmarchica) dorasta do 40cm, a jej niewielkie, eliptyczne liście są ciemnozielone i błyszczące.

Wierzba płożąca (Salix repens) występuje w formie płożącego krzewu lub w postaci piennej. Ma sezonowo wydłużone liście. Jej odm. srebrzystolistna (Salix repens ‘Argentea’) charakteryzuje się liśćmi dużymi, okrągławymi, obustronnie silnie owłosionymi.

Wierzba purpurowa odm. płacząca (Salix purpurea ‘Pendula’) jest ścielącym się po ziemi krzewem z zaczerwienionymi pędami, ozdobnymi zimą. Jej długie i wąskie liście za młodu są czerwonobrązowe.

Wierzba szwajcarska (Salix helvetica) to dość wysoka roślina okrywowa, gdyż osiąga 1m wysokości. Wyróżnia się srebrzystymi liśćmi i ładnymi kotkami zmieniającymi barwę w miarę przekwitania.

Wrzos pospolity (Calluna vulgaris) – symbol późnego lata dostępny w wielu odmianach różniących się wysokością, pokrojem, barwą liści i pędów (zielone, żółte, srebrzyste), kształtem i barwą kwiatów (od białych, przez różowe, po czerwone).

Wrzosiec czerwony (Erica carnea) to zimozielona krzewinka dorastająca do 20-30cm. Jej pędy pokładają się i zakorzeniają. Obficie kwitnie drobnymi kwiatami barwy ciemnoróżowej.

Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) rośnie 1,5-2m rocznie do wysokości 8m. Ładnie wyglądają jego liście oraz czerwone kiście owoców, występujące jedynie u żeńskich okazów. Powinno się więc sadzić okazy obu płci obok siebie. Bywają trudne w uprawie.

Forsycja zwisła (Forsythia suspensa) jest krzewem o cienkich, zwisających i zakorzeniających się gałęziach. Dorasta do około 3-5m wysokości. Ozdobna z wczesnych, żółtych kwiatów o średnicy 2,5cm. Jeżyna (malina) rdzawa (Rubus phoenicolasius) to krzew o długich (2-3m), szeroko, łukowato wygiętych ku ziemi pędach, które zakorzeniają się na końcach. Dekoracyjne są jego pomarańczowoczerwone owoce i kolczaste gałęzie.

Jeżyna strzępolistna (Rubus laciniatus) ozdobna jest głównie z półzimozielonych, głęboko wcinanych liści. Na jej pędach występują kolce. Owoce są czarne i jadalne.

Powoiniki (Clematis sp.) są pnączami tolerującymi również stanowiska półcieniste. Istnieje ogromna liczba odmian tych roślin o pięknych, dużych kwiatach różnego kształtu i koloru. Są trujące.

Rdestówka Auberta (Fallopia baldschuanica) to najsilniej rosnące pnącze w naszym klimacie. Dorasta do 15m (5-8m rocznie). Ma ładne liście z oszczepowatymi nasadami oraz drobne, ale bardzo liczne białe lub różowe kwiaty które kwitną nawet do mrozów. Cięta roślina bujnie odrasta. Stanowisko powinno być umiarkowanie nasłonecznione. Wymaga wysokich podpór o mocnej konstrukcji. Na jej pędach występują kolce. Czarne owoce są smaczne.

Wiciokrzew japoński odm. ’Aureoreticulata’ (Lonicera japonica ‘Aureoreticulata’) posiada oryginalne liście: zielone z żółtym unerwieniem. Jego kwiaty są kremowe.

Wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum) dorasta do 5m długości. Kwiaty wielkości 4-5cm mają kremowobiałe lub żółtawobiałe zabarwienie. Dodatkową atrakcją jest ich zapach odczuwany wieczorami. Lepiej kwitnie na stanowiskach słonecznych. Kuliste, wiśniowoczerwone, błyszczące owoce często utrzymują się aż do mrozów.

Wiciokrzew pomorski odm. późna (Lonicera periclymenum ‘Serotina’) ma kwiaty dwubarwne: purpuroworóżowe z zewnątrz, a białe wewnątrz. W miarę przekwitania bledną.

Wiciokrzew przewiercień (Lonicera caprifolium) wspina się do wysokości 6-8m. Jego kwiaty podobne są do kwiatów wiciokrzewu pomorskiego. Rozkwitają wczesną wiosną (III). Nazwa rośliny pochodzi od „przewiercających” zrośnięte liście pędów kwiatostanowych.

Winnik zmienny (Ampelopsis brevipedunculata) jest rośliną o ozdobnych liściach, które przypominają kształtem głęboko wcięte liście klonu. Jesienią się nie przebarwiają. Bardzo interesujące są jego małe, kuliste owoce zmieniające kolor w miarę dojrzewania – od białawych, jasnoniebieskich i turkusowych do ametystowych i fioletowych. Preferuje stanowiska osłonięte i ciepłe.

Winnik zmienny odm. pstrolistna (Amelopsis brevipedunculata ‘Elegans’) ma ponadto biało, różowo i zielono upstrzone, mniejsze liście.

Dzwonki – gatunki karłowe (Campanula sp.) to te, których wysokość waha się między 15-30cm. Tworzą przyziemne kobierce w czasie kwitnienia pokrywające się dzwonkowatymi kwiatami niebieskofioletowej barwy (u odmian również białej). Największą popularnością cieszą się następujące gatunki: dzwonek dalmatyński (Campanula portenschlagiana), dzwonek karpacki (Campanula carpatica), dzwonek skupiony (Campanula glomerata). Między sobą różniące się wysokością oraz kształtem kwiatostanów.

Gęsiówka kaukaska (Arabis caucasisca) jest niską (10-20cm) rośliną kobiercową o zimozielonych, ułożonych w rozetki liściach i białych kwiatach zebranych w luźne kwiatostany.

Goryczka siedmiodzielna (Gentiana septemfida) tworzy zwarte poduszki, których wysokość nie przekracza 15cm. Na wzniesionych szczytach jej pokładających się pędów rozwijają się dość duże, dzwonkowate, niebieskie kwiaty.

Goździk kropkowany (Dianthus deltoides) ma płożące i tylko nieco wzniesione, ulistnione pędy zakończone drobnymi purpurowymi kwiatami o postrzępionych płatkach. Występuje w wielu odmianach o kwiatach koloru od białego po czerwony.

Goździk pierzasty (Dianthus plumarius) rozrasta się w zimozielone kobierce o niebieskawym zabarwieniu ulistnienia. Jego kwiaty są najczęściej różowe, ale odmiany charakteryzują się mnogością odcieni, a niekiedy też zwielokrotnioną ilością płatków.

Krwawnik wełnisty (Achillea tomentosa) jest doskonale zadarniającą rośliną o pokładających się pędach, między którymi na wysokości 15cm wyrastają płaskie kwiatostany drobnych żółtych kwiatów.

Łyszczec (gipsówka) rozesłny (Gypsophila repens) ma płożące się pędy i bladoróżowe kwiaty na pędach kwiatostanowych wysokości 5-25cm.

Macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum) – jej pełzające pędy gęsto pokryte drobnymi liśćmi skupione są w zwarte poduszki. Na pędach kwiatostanowych wysokości 15cm osadzone są drobne, różowe kwiaty.

Płomyk szydlasty (Phlox subulata) tworzy kobierce sztywnych, często zimozielonych liści osadzonych na rozpłożonych u dołu pędach wzniesionych na wysokość 10cm. Jego liczne kwiaty są drobne, barwy karminowej. Istnieje wiele jego odmian o kwitach niemalże dowolnego koloru.

Rogownica Biebersteina (Cerastium biebersteinii) ma pełzające pędy ze srebrzystoszarym ulistnieniem oraz drobne, białe kwiaty.

Rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum) – od poprzedniej różnią ją mniejsze liście.

Rojniki (Sempervivum sp.) dzięki grubym, zimozielonym liściom zebranym w dekoracyjne „różyczki”, zachowują właściwości ozdobne przez cały rok. Latem ze starszych rozet wyrastają grube pędy wysokości 5-15cm, zakończone kwiatostanem najczęściej różowych lub żółtych kwiatów.

Rozchodniki (Sedum sp.) to bardzo trwałe rośliny o „rozchodzących” się po ziemi pędach. Drobne liście niektórych gatunków są grube i mięsiste. Główną ozdobę stanowią jednak kwiaty różnych barw.

Skalnice (Saxifraga sp.) można sadzić zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i zacienionych. Są to niskie rośliny z przyziemnymi rozetami liści, pośród których wyrastają pędy kwiatostanowe. Dostępne są w wielu różnorodnych gatunkach i odmianach.

Smagliczka skalna (Alyssum saxatile) tworzy płożące pędy, których końce wznoszą się na wysokość 30cm. Spośród rozet liści wyłaniają się gęste kwiatostany złocistożółtych kwiatów.

Ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens) dorasta do 30cm. Jego rozgałęzione pędy częściowo się pokładają. Obficie zakwita białymi kwiatami zebranymi w gęste kwiatostany.

Wiesiołek missouryjski (Oenothera missouriensis) charakteryzuje się ścielącymi pędami i ozdobnymi, dużymi kwiatami żółtego koloru.

Zawciąg nadmorski (Armeria maritima) ma postać zimozielonych poduszek liści podobnych do trawy, spośród których wyłaniają się 10-15cm szypułki zakończone kulistymi kwiatostanami różowych kwiatów.

Żagwin ogrodowy (Aubrieta cultorum) jest poduszkową rośliną o drobnych liściach i licznych , drobnych, niebieskawofioletowych kwiatach. Jego odmiany wykazują zróżnicowanie zarówno pod względem barwy kwiatów, jak i ich wielkości.

Barwinek pospolity (Vinca minor) jest zimozieloną krzewinką o płożących pędach. Charakteryzuje się błękitnymi lub fioletowobłękitnymi kwiatami. Istnieje wiele jego atrakcyjnych odmian.

Barwinek większy (Vinca major) różni się od poprzedniego jedynie kształtem liści.

Borówka czarna (Vaccinium myrtillus) osiąga 15-40cm. Jej kwiaty są czerwono nabiegłe, a jadalne owoce – granatowoczarne.

Borówka czerwona (Vaccinium vitis-idaea) to 20-30cm, zimozielona krzewinka. Ma białe lub różowe kwiaty i czerwone (przed dojrzeniem białe), również jadalne owoce.

Dabecja kantabryjska (Daboecia cantabrica) jest zimozieloną, gęstą krzewinką (dorastającą do 20-40cm) o białych, różowych lub purpurowych kwiatach.

Dereń kanadyjski (Cornus canadensis) – ekspansywna niska roślina tworząca dywany latem ozdobione okazałymi, białymi podsadkami kwiatów, a jesienią – jaskrawoczerwonymi owocami. Znosi półcień.

Golteria pełzająca (Gaulteria procumbens) tworzy niskie (10-15cm), zimozielone kobierce. Jej liście jesienią czerwienieją, a owoce stanowią ciekawą ozdobę.

Irga Dammera (Cotoneaster dammeri) ma płożące, zakorzeniające się gałęzie, drobne, zimozielone liście, liczne, małe kwiaty w kolorze białym oraz drobne, czerwone owoce.

Irga drobnolistna odm. Streib’s Findling (Cotonester procumbens lub microphyllus ‘Streib’s Findling’) od poprzedniej różni się mniejszymi liśćmi oraz białoróżowymi kwiatami.

Irga radicans odm. Eichholz (Cotoneaster radicans ‘Eichholz’) – zimozielony, gęsty krzew o pełzających pędach. Dorasta do 25cm. Ma białe kwiaty i pomarańczowe owoce.

Jeżyna popielica (Rubus caesius) jest niskim krzewem o pokładających się na ziemi pędach, białych kwiatach i czarnych, kwaśnych owocach.

Mahonia rozłogowa (Mahonia repens) rozrasta się szeroko. Ma zimozielone liście, żółte kwiaty i granatowe, kuliste owoce.

Porzeczka alpejska odm. ‘Pumilum’ (Ribes alpinum ‘Pumilum’) – niska odmiana szerokiego krzewu o przewisających gałązkach. Wczesne liście jesienią żółkną.

Suchodrzew chiński (Lonicera pileata) to niski, zimozielony krzew o większej szerokości niż wysokości (do ok. 0,5m).

Śliwa karłowa odm. płożąca (Prunus pumila var. depressa) – zwarty, płożący krzew z czerwonymi młodymi pędami, szarawymi liśćmi, przebarwiającymi się jesienią na czerwono, białymi kwiatami oraz czarnopurpurowymi owocami.

Śnieguliczka Chenaulta odm. Hancock (Symphoricarpos x chenaultii ‘Hancock’) dorasta do 30-50cm. Jej długie pędy pokładają się po ziemi i zakorzeniają, a kuliste, białe owoce czerwienieją od słońca.

Trzmielina Fortuna (Euonymus fortunei) – zimozielony krzew z długimi pędami. Do celów okrywowych szczególnie wartościowa jest odm. położona (Euonymus fortunei var. radicans).

Żurawina błotna (Vaccinium oxycoccos) – jej długie (do1m) pędy płożą się po ziemi, a czerwone owoce są cenione w przetworach. Roślina zimozielona.

Akebia pięciolistkowa (Akebia quinata) – jej nazwa gatunkowa pochodzi od półzimozielonych lub zimozielonych liści składających się z pięciu eliptycznych listków, które jesienią przebarwiają się na czerwono. Bardzo ozdobne są jej kwiaty o ciekawej budowie. Jest to roślina rozdzielnopłciowa, a więc na jednym okazie występują dwa rodzaje kwiatów: męskie – mniejsze, jasnopurpurowe, składające się z trzech płatków i sześciu łuskowatych pręcików oraz żeńskie – większe z ciemnofioletowo-purpurowymi płatkami i grubymi słupkami o czerwonych znamionach.

Bluszcz kolchidzki (Hedera colchica) to zimozielone pnącze różniące się od bluszczu pospolitego znacznie większymi liśćmi (do 12 cm) o odmiennym kształcie. Zastosowania podobne do gatunku opisanego poniżej.

Bluszcz pospolity (Hedera helix) rośnie 0,5-1m rocznie osiągając wysokość 5-10m. Główną jego zaletą są zimozielone liście. Ozdobę stanowią też drobne, zielonkawożółte kwiaty. Występuje w kilku cennych odmianach o zróżnicowanym kształcie liści.

Forsycja zwisła (Forsythia suspensa) jest krzewem o cienkich, zwisających i zakorzeniających się gałęziach. Dorasta do około 3-5m wysokości. Ozdobna z wczesnych, żółtych kwiatów o średnicy 2,5cm. Znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie jej długie pędy mają możliwość płożenia się: na szerokich skarpach i zboczach, na krawędzi tarasów, na szczycie murków oporowych itp.

Hortensja pnąca (Hydrangea petiolaris) – jej pędy osiągają do 25m długości. Ozdobne są jej białe kwiaty zebrane w kwiatostany o średnicy 25cm. Liście przebarwiają się na żółto przed opadnięciem.

Jeżyna strzępolistna (Rubus laciniatus) ozdobna jest głównie z półzimozielonych, głęboko wcinanych liści.

Powoiniki (Clematis sp.) są pnączami lubiące stanowiska półcieniste. Istnieje ogromna liczba odmian tych roślin o pięknych, dużych kwiatach różnego kształtu i koloru. Rośliny trujące.

Rdestówka Auberta (Fallopia baldschuanica) to najsilniej rosnące pnącze w naszym klimacie. Znosi lekki cień. Dorasta do 15m (5-8m rocznie). Ma ładne liście z oszczepowatymi nasadami oraz drobne, ale bardzo liczne białe lub różowe kwiaty które kwitną nawet do mrozów. Cięta roślina bujnie odrasta. Wymaga wysokich podpór o mocnej konstrukcji. Na jej pędach występują kolce. Owoce są czarne i smaczne.

Wiciokrzew Henryiego (Lonicera henryi) to zimozielona roślina o pędach osiągających 3m długości. Wyróżnia się ładnymi, ciemnozielonymi, wydłużonymi liśćmi. Ciemnopurpurowych kwiatów jest niewiele.

Wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum) dorasta do 5m wysokości. Kwiaty długości 4-5cm mają kremowobiałe lub żółtawobiałe zabarwienie. Dodatkową atrakcją jest ich zapach odczuwany wieczorami. Lepiej kwitnie na stanowiskach słonecznych. Kuliste, wiśniowoczerwone, błyszczące owoce często utrzymują się aż do mrozów.

Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) wykazuje silny wzrost, dorasta do wysokości 10-20m (1-2m rocznie). Liście jesienią przebarwiają się na czerwono.

Winobluszcz zaroślowy (Parthenocissus inserta) – również ozdobny z liście, które jesienią przebarwiają się na intensywnie czerwony kolor.

Bergenie (Bergenia sp.) zależnie od gatunku mogą mieć 30-50cm wysokości. Wartość dekoracyjną posiadają ich duże, zimozielone liście, a także białe, różowe lub purpurowe kwiaty.

Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea) charakteryzuje się płożącymi pędami oraz wzniesionymi pędami kwiatostanowymi z okółkami niewielkich, fioletowoniebieskich kwiatów.

Brunera wielkolistna (Brunnera macrophylla) dorasta do 30-40cm. Wytwarza dużą masę zimozielonych liści oraz małe, niebieskie kwiaty.

Ciemiernik biały (Helleborus niger) osiąga 20cm wzrostu. Jego liście są półzimozielone, a białe kwiaty kwitną nietypową porą (XII-II).

Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans) tworzy gęste kobierce wysokości ok. 10cm. Ma trwałe liście i niebieskie kwiaty. Istnieją jej odmiany o barwnych liściach.

Epimedia (Epimedium sp.) są roślinami o pełzających korzeniach. Ozdobne są ich liście oraz różnokolorowe kwiaty.

Fiołek motylkowaty (Viola sororia) dorasta do 15-20cm wysokości. Jego liście i fioletowe kwiaty osiągają duże rozmiary.

Fiołek wonny (Viola odorata) o fioletowych kwiatach, ma 15cm wysokości.

Gajowiec żółty (Gaelobdolon luteum) to 10-20cm, płożąca się bylina o zielonobiałych liściach i żółtych kwiatach.

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum) jest zimozielonym półkrzewem o wysokości ok. 20-30cm. Posiada duże (7cm średnicy), żółte kwiaty.

Jasnoty (Lamium sp.) wznoszą się na wysokość 20cm. Niektóre z nich mają zimozielone liście. Ich kwiaty są najczęściej białe lub purpurowe.

Konwalia majowa (Convallaria majalis) dorasta do 20-35cm. Ma pochwiaste liście i białe, dzwonkowate kwiaty. Kuliste, pomarańczowoczerwone owoce są trujące.

Kopytnik pospolity (Asarum europaeum) – jego płożące pędy i liście tworzą zimozielone kobierce wysokości ok. 10cm. Kwiaty niepozorne.

Kosmatka olbrzymia (Luzula sylvatica) to roślina trawiasta o długich, półzimozielonych liściach i wysokich kwiatostanach z brązowymi kwiatami.

Kosmatka owłosiona (Luzula pilosa) jest zimozieloną rośliną trawiastą (do 10-15cm wzrostu).

Miodunki (Pulmonaria sp.) osiągają ok. 30cm wzrostu. Ich liście są sezonowe, a różowe kwiaty przebarwiają się na niebiesko w miarę przekwitania.

Nawrot czerwonobłękitny (Buglossoides purpuro-coeruleum) – 30-60cm, pokładająca się roślina o czerwonych kwiatach także przebarwiających się na niebiesko.

Poziomkówka indyjska (Duchesnea indica) jest ozdobna z żółtych kwiatów i czerwonych, kulistych owoców.

Pragnia kuklikowata (Waldsteinia geoides) – na pędach wysokości 5-20cm wyrastają złotożółte kwiaty o średnicy ok. 2cm.

Pragnia syberyjska (Waldstenia ternata) – jej przyziemne (rozetowe) liście są częściowo zimozielone a kwiaty – zwisające i mniejsze od poprzedniego gatunku.

Przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis) – 15cm bylina o zimozielonych liściach i niebieskich kwiatach. Istnieją też jej odmiany o innych kolorach kwiatów.

Przytulia wonna (Galium odoratum) ma 10-30cm wysokości i białe kwiaty.

Runianka japońska (Pachysandra terminalis) to bardzo dobra roślina okrywowa o zimozielonych liściach. Osiąga 20cm wysokości, ale istnieje też jej niższa odm. Green Carpet (Pachysandra terminalis ‘Green Carpet’).

Rzeżucha trójlistkowa (Caramine trifolia) wytwarza dużą masę liści pośród których znajdują się białe kwiaty.

Skalnice (Saxifraga sp.) to bardzo niskie rośliny okrywowe tworzące zwarte kobierce. Niektóre ich gatunki są cienioznośne, są to: skalnica Andersa (Saxifraga x arendsii) o barwie kwiatów zależnej od odmiany, skalnica cienista (Saxifraga umbrosa) o biało-czerwono-żółtych kwiatach, skalnica kuklikowa (Saxifraga geum) o żółtych kwiatach, skalnica zarzyczkolistna (Saxifraga cortusifolia).

Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) – 5-10cm bylina o białych kwiatach, tworząca gęste dywany.

Szczawik chilijski (Oxalis adenophylla) ma ozdobne szare liście i kwiaty koloru różowolila.

Tiarella sercolistna (Tiarella cordifolia) osiąga 15-30cm wzrostu. Jej kwiaty są mlecznobiałe.

Tiarella Wherry’ego (Tiarella wherryi), o podobnym wzroście do poprzedniej, ma kwiaty białe, lekko zaróżowione.

Tojeść rozesłana (Lysimachia nummularia) płoży się po ziemi. Wytwarza gęstą masę liści i dość duże, żółte kwiaty.

Ułudka wiosenna (Omphalodes verna) dorasta do 15-25cm. Niebieskie kwiaty mają białe oczko w środku.

Zawilec gajowy (Anemone nemorosa) osiąga 15cm wzrostu. Jego kwiaty są białe.

Żywokost wielkokwiatowy (Symphytum grandiflorum) ma 20-30cm wzrostu i żółtokremowe kwiaty.